Vrijdag 29 nove
mber heeft dagelijks bestuurder Lotte van Heesbeen ingesproken tijdens het inspreekmoment voor de Provinciale Staten voorafgaand de vergadering over de uitvoeringsagenda Aanpak Stikstof – BOS 2.0 en intrekkingsbeleid voor natuurtoestemmingen.
Ook BAJK-bestuurder Cas van Zutphen sprak op persoonlijke titel in. Onderstaand is het inspreekmoment van bestuurder Lotte te zien.
Beide inspreekmomenten terug kijken? Klikt hier!
Het ingesproken stuk:
Geachte leden van de Provinciale Staten,
Mijn naam is Lotte van Heesbeen en ben bestuurder bij het BAJK. Ik spreek hier vandaag namens onze leden, de jonge boeren en tuinders van Brabant.
Allereerst stoor ik me aan de ongelijke behandeling van de agrarische sector. Terwijl de veehouderij een generiek beleid krijgt, krijgt de industrie maatwerk. De diversiteit aan veehouderijbedrijven in Brabant vraagt ook om een aanpak per bedrijf. Elke bedrijf heeft hun eigen uitgangssituatie, locatie, bedrijfsvoering en persoonlijke omstandigheden.
Bovendien heeft dit beleid een averechts effect. Stallen worden gebouwd die anders niet gerealiseerd zouden worden, of slapende vergunningen wordt nieuw leven ingeblazen. Dit gebeurt uit angst om toekomstige stikstof- en ontwikkelruimte te verliezen.
Ten derde wil ik benadrukken dat dit beleid vooral jonge boeren raakt omdat zij vaak degenen zijn die een nieuwe stal willen realiseren om voldoende toekomstperspectief te houden. Vaak hebben zij ten tijde van de bedrijfsovername beperkte financiële ruimte. Voor extra investeringen, zoals de bouw van een nieuwe stal is dan geen financiële ruimte. Dit beleid beperkt hun ontwikkelingsmogelijkheden en ontneemt hen de kans om later alsnog te investeren.
Dan nog even over de BOS 2.0 dat zich richt op natuurversterking en stikstofreductie, wat jonge boeren ondersteunen. Echter, de aanpak moet evenwichtig zijn, met eerlijke bijdragen van alle sectoren. Momenteel wordt vooral de agrarische sector geraakt, wat wij als oneerlijk ervaren.
De provincie benadrukt vaak het belang van jonge boeren, maar het beleid toont het tegenovergestelde. De afgelopen weken heb ik van veel bedrijven in Brabant vernomen dat zij deel gaan nemen aan de landelijk beëindigingsregeling. Vaak moderne bedrijven met voldoende toekomstperspectief. Maar door gebrek aan waardering vanuit de overheid en maatschappij, de hoge regeldruk en de onzekerheden naar de toekomst toe, besluiten zij nu te stoppen.
Ik maak me oprecht zorgen of er over tien jaar nog boeren en tuinders in Brabant zijn. Wie zorgt dan voor ons gezonde voedsel? Geef jonge boeren perspectief en ruimte om hun vak met passie voort te zetten. Gezond voedsel blijft altijd nodig.
Dankuwel.