Samen met enkele leden van de AJK’s heb ik een zienswijze geschreven op het waterbeheerprogramma dat gaat over grondwaterbeleid en beregening, oppervlaktewateraanvoer en afvoer, waterkwaliteit en KRW en bovendien over veilige dijken. Dit alles voor de periode 2022 t/m 2027. Doordat het een kader/richtlijn betreft is het lastig in te schatten wat het voor de agrarische sector betekent. In de zienswijze zijn we voornamelijk ingegaan op het veranderende maaionderhoud.
Dit veranderende maaionderhoud baart ons een aantal zorgen, zoals de onkruiddruk die toe zal nemen. Als je sloten en bermen laat bloeien, gaat deze beplanting ook zaad vormen. Dit zorgt voor extra onkruiddruk op de (randen van) landbouwpercelen. Daarnaast wordt er alleen uitgegaan van natuurlijke vijanden. Hierbij worden de plaaginsecten vergeten.
Ook de verkeersveiligheid zal afnemen, door een hoge vegetatie in bermen en sloten zal goed zicht voor verkeersdeelnemers beperkt worden. Ook zal deze hoge vegetatie de toevoer van oppervlakte water ernstig belemmeren, maar ook bij heftige neerslag zal het water meerder snel afgevoerd kunnen worden. Naast al deze zorgen geeft het gefaseerd maaien ook meer werk. Er moet meermaals worden teruggekomen op een stukje te maaien, wij vragen ons af wie deze kosten gaat betalen?
Als jonge boeren en tuinders zijn we niet tegen veranderingen. Maar niet iedere verandering is een verbetering. Wij zien graag een meerjarig praktijk onderzoek om de voor- en nadelen te onderzoeken. Wij hopen dat er begrip is voor onze zorgen en hopen op ruimte voor een verder gesprek.