Column van Trotse Jonge Boeren columnist: Teun Van Den Brand!

Door Teun Van Den Brand
Pas nu ik wat ouder ben kan ik zien dat er te veel in contrast geleefd wordt. Eerst viel het amper op, ik zat in het dorp op school. Ik vertelde enthousiast mijn verhalen over de varkensboerderij en de klas luisterde met de grootste lol mee. Toen ik in Tilburg op de middelbare kwam ging ik even enthousiast verder. Het werd daar alleen vaak anders opgevat. In de tweede klas werd mij verweten dat ik maar “viespeukte” met de dieren. We waren 13 jaar, mijn klasgenoten konden ook helemaal niet weten wat insemineren betekent en waarom een zeug soms hulp nodig heeft bij het bevallen. In plaats van geïnteresseerd te zijn naar waar het eten vandaan komt, werd ik maar gezien als de gekke boer. Het waren klasgenoten die waarschijnlijk nog nooit een boerderij van dichtbij hadden gezien. Vlees komt uit de supermarkt en melk uit een pak. De mensen uit het dorp zijn boeren en ze gedragen zich als holbewoners. Toen lachte ik er om, nu schrijf ik er over.
Ik heb met enthousiasme en passie veel verteld over het mooie van varkenshouder zijn. De zorg voor de biggetjes, het sjouwen met de speenvarkens en natuurlijk die gevaarlijke snuffelbeer naar de zeugen brengen. Als je altijd maar je best doet om de beste zorg voor de dieren te hebben, is het een steek in je hart als mensen niets weten van de boodschap achter je product. En daar sta je dan, met de allerbeste intenties, vol van passie maar zonder woorden.
De groep boeren wordt steeds kleiner en de groep onwetenden steeds groter. Dit gaat niet alleen ten koste van onze boerentrots maar ook van het besef. Het besef van wat is nu goed, eerlijk eten? Wat zijn bewuste keuzes en wat is het verhaal achter je boodschappen?
Als we elkaar nu eens wat beter zouden begrijpen en meer waarderen kunnen we grote winst boeken. Ik roep alle mensen op om zich open te stellen voor andermans verhaal. Je kunt in de boerderijwinkel gewoon vragen hoe het eitje of biefstukje bij jou terecht is gekomen. Er zijn tal van wegen die de boer en burger dichter bij elkaar brengen, bewandel ze!
Van luisteren worden we namelijk altijd wijzer. Dan kunnen we voortaan genuanceerder over onderwerpen praten en vooroordelen vervangen door inzicht en ervaring. Dit geldt niet alleen voor 13 jarige scholieren maar voor heel de maatschappij.